Του Ονασαγόρα
Όπως έγκυρα πληροφορούμαι ο συναγερμός που σήμανε στην Αθήνα από τους νέους παλικαρισμούς του νεοσουλτάνου ακούστηκε ευκρινώς και στη Λευκωσία. Και ειδικά στον Λόφο και στα πέριξ αυτού. Όπως επίσης έγκυρα μαθαίνω δεν είναι μόνο ο Νίκος Χριστοδουλίδης που ανέλαβε δράση με τηλέφωνα, τηλεδιασκέψεις και μηνύματα αλλά και ο ίδιος ο Νίκαρος.
Πάντως τα γαλλικά πολεμικά αεροσκάφη "Rafale" ήρθαν ON TIME! Η δουλειά που έκανε ο Νίκαρος με τον Μακρόν, έπιασε τόπο...Μια δουλειά που για να είμαστε δίκαιοι την έφερε σε μεγάλο βαθμό εις πέρας ο Αγγελίδης με την Παρλί και την συνεχίζει, μέχρι στιγμής επάξια, ο Πετρίδης. Θυμάστε που σας έγραφα πως τη συνεργασία Κύπρου-Γαλλίας θα τη δούμε όχι στα λόγια αλλά στις πράξεις. Και μάλιστα σύντομα. Ε, μόλις αρχίσαμε να τη βλέπουμε...Στην αεροπορική βάση «Ανδρέας Παπανδρέου» προσγειώθηκαν χθες το απόγευμα δύο μαχητικά "Rafale" και ένα μεταγωγικό C-130. Όπως μαθαίνω δεν αποκλείεται να δούμε και πλωτές δυνάμεις να κάνουν την βόλτα τους.
Μπορεί ο Ερντογάν να άνοιξε ξανά την πόρτα του φρενοκομείου και να μην ακούει τις εκκλήσεις και των ΗΠΑ, και της ΕΕ και πολλών άλλων κρατών να τερματίσει τις παράνομες και προκλητικές διεκδικήσεις του, φαίνεται όμως πως βρήκε... αντίπελλους, όπως λέμε στα κυπριακά. Η σταθερή στάση της Ελλάδας και η... υποδοχή του Oruc Reis με το πολεμικό ναυτικό σε επιθετική διάταξη και την πολεμική αεροπορία σε πλήρη ετοιμότητα δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για... παρεξηγήσεις.
Κάποιοι αναλυτές πάντως αναμένουν πως όσο κι αν ο νεοσουλτάνος καταφεύγει σε νέες, ευθείες απειλές κατά της Ελλάδας θα επιμείνει ξανά στον προσφιλή του πόλεμο νεύρων στο Αιγαίο και στο τέλος θα κάνει ξανά πίσω. Εάν η βεβαίως η Ελλάδα επιμείνει σταθερά στην απόφαση για προστασία της κρατικής της κυριαρχίας.
Εάν παρ ελπίδα οι προκλήσεις συνεχιστούν και ενταθούν με το Oruc Reis να προχωρήσει σε έρευνες, παρά τις ελληνικές προειδοποιήσεις ένα θερμό επεισόδιο θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο και η ευθύνη θα βαρύνει τον θερμοκέφαλο νεοσουλτάνο.
Και ενώ ο νεοσουλτάνος έχει ανοίξει διάπλατα την πόρτα του φρεονοκομείου, στη Λευκωσία άλλη μια πόρτα έχει ανοίξει, επίσης διάπλατα και δεν λέει να κλείσει.
Πρόκειται για την κύρια είσοδο του ΔΗΚΟ, από την οποία έφυγαν άλλοι τριάντα με... ηχηρά πηδηματάκια. Καλά διαβάσατε, τριάντα! Πήγαν για να στηρίξουν τους πέντε και την πλατφόρμα τους που το πριγκιπάτο διαμήνυε ότι είναι ακίνδυνα για τη συνοχή του πριγκιπάτου. Όσοι ξέρουν να διαβάζουν πίσω από τις γραμμές και τα ονόματα αντιλαμβάνονται πως κάποιοι από τους «αποστάτες» έχουν ευρεία διείσδυση στη βάση του κόμματος. Εμένα μου το επιβεβαίωσε χθες η ΔΗΚΟαναθρεμμένη Φωτούλα.
Όπως μου είπε, κάποιοι στο πριγκιπάτο διάβασαν με τρόμο τα ονόματα των 30 αφού "ανέγνωσαν" πίσω αυτά ονόματα και συγγένειες μεγάλων οικογενειών από την άλλοτε σταθερή βάση του κόμματος.
«Νομίζω πως το 2020 θα είναι το τέλος του κόσμου» μου ανέφερε επηρεασμένη και από όσα συμβαίνουν στην παγκόσμια σφαίρα. «Εμείς θα είμαστε τυχεροί να έχουμε το κόμμα μας για να πάμε στις εκλογές του 2021. Τώρα αν θα μπούμε και στη Βουλή, τι να σας πω, παίζεται...» ήταν η απαισιόδοξη ερμηνεία της.
--------------
*Στο νοητό σταυροδρόμι της εξουσίας της Κύπρου ο Πρόεδρος ξεκινά την ανάβασή του από τον πάτο του πηγαδιού των τειχών στην οδό Ομήρου που διαπερνά τον πολιτικό μας βουλευτικό πολιτισμό εντός του παρηκμασμένου πολυπολιτισμικού κήπου, για να ανέβει με κακουχίες ιερομάρτυρα τον Λόφο της Σεβέρη, ξαποσταίνοντας για λίγο από τα πολεμικά παίγνια υπό το θλιμμένο βλέμμα του υπό απόκρυψη τις νύχτες Κυριάκου Μάτση. Όταν όμως ο λόφος καταληφθεί, είτε συγκυριακά είτε από τακτική μαεστρία, τα λάφυρα είναι μεθυστικά. Τον κατήφορο της επιστροφής στην οδό Ομήρου δεν τον επέλεξε ποτέ κανείς.
